Bezpośrednio po zachorowaniu na nowotwór złośliwy zwykle zainteresowanie aktywnością seksualną, z konieczności, odsuwane jest na dalszy plan. Uwaga chorego i jego partnera skupiona jest na oswajaniu się z powstałym zagrożeniem. Ten fakt zmienia dotychczasowe życie i koncentruje uwagę na zupełnie innych sferach codzienności. Proces przewartościowania dotychczasowych priorytetów dotyczy wszystkich sfer życia, również życia intymnego, a więc i seksu.
Warto wiedzieć, że rozpoznanie nowotworu nie wyklucza automatycznie aktywności seksualnej. Zarówno czas przed rozpoczęciem leczenia, w jego trakcie jak i po jego zakończeniu nie musi być związany z abstynencją seksualną. To czy tak będzie zależy zarówno od rodzaju nowotworu, jego umiejscowienia, sposobu(-ów) leczenia i jego ubocznych skutków, jak i od poziomu libido chorego, jego nastawienia do intymnych aspektów życia, jak i od partnera. Dlatego bardzo ważnym czynnikiem jest wzajemne zaufanie, otwartość i szczerość w kwestii wzajemnych oczekiwań i możliwości. Takie postępowanie pozwala na doświadczanie bliskości, jest więziotwórcze w zagrażającej chorobie i może dostarczać wiele oparcia w obliczu zmienionej radykalnie sytuacji życiowej.
Powrót do aktywności seksualnej po przebytej chorobie nowotworowej, jak również w jej trakcie jest oczywiście możliwy. Często osoby zmagające się z chorobą onkologiczną chcą jak najszybciej wrócić do „normalnego” funkcjonowania po zakończonym leczeniu lub jeszcze podczas jego trwania. Pacjenci mierzą się z wewnętrznymi rozterkami: z jednej strony często ich ciało się zmienia, nosi ślady ingerencji chirurgicznych; nie są sami dla siebie tak atrakcyjni fizycznie, jak dotychczas. Z drugiej strony chcą czuć się jak dawniej, również w relacjach. Zdarza się, że powrót do kontaktów intymnych jest podyktowany oczekiwaniami zgłaszanymi przez partnerów/ partnerki. Podczas powrotu do zbliżeń warto zadbać o:
- szczerą rozmowę o swoich obawach, wątpliwościach, potrzebach i oczekiwaniach,
- edukację dotyczącą naturalnych zmian zachodzących w ciele, powikłaniach związanych z leczeniem (hormonoterapia, chemioterapia mają skutki uboczne wpływające na funkcjonowanie organizmu),
- konsultację lekarską przy identyfikacji ewentualnych trudności (odczuwanie bólu, suchość pochwy, zaburzenia erekcji itp.)
- konsultację z fizjoterapeutą uro-ginekologicznym, zwłaszcza przy dostrzeżeniu ewentualnych trudności medycznych, szczególnie po nowotworach w obrębie narządów płciowych’
- cierpliwość - część zmian związanych ze zmniejszonym libido może mieć charakter przejściowy,
- otwartość na poznawanie swojego ciała, jego funkcjonowania na nowo; wykorzystanie nowych dostępnych technik,
- akceptację zmian, tego że ciało funkcjonuje inaczej, co nie oznacza, że gorzej i bez satysfakcji.
Występowanie zmian jest trudne dla obu stron i tylko szczera rozmowa pozwoli znaleźć rozwiązanie trudności, w tym skorzystanie z porady medycznej.