Fizjoterapia po leczeniu onkologicznym nowotworów głowy i szyi

Nowotwory głowy i szyi są odnotowywane na piątym miejscu wśród nowotworów złośliwych na świecie. Istnieje duże ryzyko występowania efektów ubocznych z powodu stosowania różnych metod leczenia. Złożoność leczenia regionu głowy i szyi wymaga odmiennego od standardowego postępowania fizjoterapeutycznego. Postępowanie usprawniające pacjentów z nowotworami głowy i szyi powinno być zróżnicowane, w zależności od rodzaju leczenia, stanu zdrowia pacjenta i jego indywidualnych potrzeb.

Fizjoterapia pacjentów z nowotworami głowy i szyi dotyczy:

  • zaburzeń ruchomości w szyjnym odcinku kręgosłupa i obręczy barkowej po zabiegach na układzie chłonnym szyi,
  • obrzęku chłonnego po operacjach i leczeniu uzupełniającym,
  • usunięcia krtani,
  • zaburzeń czynności nerwu twarzowego,
  • zaburzeń czynności układu stomatognatycznego (zespół morfologicznoczynnościowy tkanek
    i narządów w obrębie jamy ustnej i twarzoczaszki stanowiący funkcjonalną całość i biorący udział w pobieraniu pokarmu - żuciu, wstępnemu trawieniu i połykaniu, artykulacji dźwięków, oddychaniu i wyrażaniu emocji),
  • zabiegów rekonstrukcyjnych.

Następstwa po leczeniu regionu głowy i szyi mogą być niejednokrotnie bardzo złożone i mogą dotyczyć problemów wynikających z gojenia się rany pooperacyjnej, powikłań nerwowych i naczyniowych. Wszystkie elementy zaburzeń powinny być uwzględnione podczas indywidualnie zaplanowanej i prowadzonej fizjoterapii.

Do przykładowych skutków leczenia onkologicznego pacjentów z nowotworami w obrębie głowy i szyi można zaliczyć:

  • ból,
  • znużenie, zmęczenie,
  • ograniczenie zakresu ruchu;
  • podrażnienie skóry,
  • stany zapalne;
  • nudności,
  • anemia,
  • uszkodzenie nerwu,
  • ból mięśni,
  • utrata elastyczności tkanek.

Fizjoterapia po leczeniu onkologicznym nowotworów głowy i szyi jest szczególnie ważna u pacjentów po następujących procedurach operacyjnych:

  • totalnej laryngektomii – całkowitym usunięciu krtani,
  • częściowym usunięciu krtani,
  • operacjach w rejonie żuchwy i stawu skroniowo-żuchwowego,
  • operacjach w obrębie ślinianki przyusznej, mogących być przyczyną problemów z nerwem twarzowym,
  • operacjach powodujących problemy z połykaniem, zwłaszcza w okolicy gardła, migdałka podniebiennego, języka, dna jamy ustnej,
  • usunięciu węzłów chłonnych w obrębie szyi,
  • operacjach powodujących obrzęk i zastój limfatyczny w obrębie głowy i szyi.

Główną rolą fizjoterapii jest aktywizacja pacjenta po różnego rodzaju procedurach chirurgicznych we wczesnym okresie po ich wykonaniu.

2611 Data dodania 26.11,2024

Fizjoterapia wczesnoszpitalna po wyłonieniu stomii jelitowej

Stomia jelitowa jest to wyłonienie światła jelita przez powłoki brzuszne na zewnątrz ciała.

Czytaj więcej
2611 Data dodania 26.11,2024

Prehabilitacja w onkologii - wstęp

Prehabilitajca jest to pojęcie, która od kilku lat staje się coraz bardziej popularne i wprowadzane w życie.

Czytaj więcej
2909 Data dodania 29.09,2023

Prawidłowy oddech (5) - oddychanie zmniejszoną objętością oddechową

Metoda Butejki i wskazówki do ćwiczeń Czytaj więcej
2909 Data dodania 29.09,2023

Prawidłowy oddech (4) – hiperwentylacja

Zaburzenia oddychania związane są głównie z dysfunkcjami wzorca oddechowego, które przejawiają się problemami z oddychaniem oraz generują objawy bezpośrednio niezwiązane z oddychaniem. Zaburzenia oddychania mogą mieć podłoże fizjologiczne, biomechaniczne oraz psychologiczne i takich też obszarów mogą dotyczyć symptomy zmienionego wzorca oddechowego. Czytaj więcej