Zaburzenia funkcjonalne po całkowitym chirurgicznym usunięciu krtani.

Fizjologiczna rola krtani to nie tylko powstawanie głosu, ale także funkcja ochronna dolnych dróg oddechowych. W czasie połykania szpara głośni domyka się odruchowo, aby fragmenty pokarmu nie dostały się do dolnych dróg oddechowych. Jeśli w okolice przedsionka krtani dostanie się ciało obce, krtań również w ten sposób ochrania te drogi, dodatkowo towarzyszy temu odruch kaszlowy obronny. Zamknięcie głośni przez zwieracz fałdów przedsionkowych stabilizuje klatkę piersiową w czasie wzrostu ciśnienia wewnątrzbrzusznego, umożliwiając współpracę mięśni jamy brzusznej i klatki piersiowej w czasie defekacji, porodu czy podnoszenia ciężkiego przedmiotu.

Laryngektomia całkowita to radykalna metoda leczenia zaawansowanych zmian nowotworowych narządu głosu, która daje duże szanse na wyleczenie. Wycięcie całej krtani wiąże się jednak ze znacznym pogorszeniem jakości życia, wynikającym z utraty możliwości porozumiewania się dźwięcznym głosem. Innymi konsekwencjami laryngektomii są: skrócenie drogi oddechowej, upośledzenie odczuwania zapachów, osłabienie siły mięśni obręczy barkowej oraz problemy natury psychologicznej. Warto zaznaczyć, że laryngektomowani bardzo często popadają w stany depresyjne, które są spowodowane poczuciem stygmatyzacji związanym z widoczną na szyi tracheostomą oraz odmiennością mowy zastępczej.

Po całkowitym chirurgicznym usunięciu krtani u pacjentów można dostrzec szereg istotnych zaburzeń i powikłań funkcjonalnych takich jak:

• doświadczanie podwyższonego napięcia mięśniowego w obrębie części mięśni rejonu głowy i szyi;

• doświadczanie osłabienia mięśniowego w obrębie innych mięśni rejonu głowy i szyi;

• restrykcje (ograniczenie ruchu) w obrębie mięśni i tkanek rejonu głowy i szyi;

• zastoje żylne;

• zastoje limfatyczne (lokalne obrzęki);

• ograniczenie zakresu ruchu w obrębie głowy i szyi, zwłaszcza kręgosłupa szyjnego, spowodowane licznymi bliznami, adhezjami (niefizjologicznym przyleganiem, zlepianiem się tkanek podlegających procesowi gojenia) oraz nierównowagą mięśniowo-powięziową tego rejonu.

Po zabiegach operacyjnych rejonu głowy i szyi powinno się zwracać szczególną uwagę na ćwiczenia stabilizujące górną połowę ciała. Należy między innymi przywracać prawidłową postawę ciała pacjenta, która pozwala na właściwe funkcjonowanie m.in. przepony, co zapobiega pooperacyjnym komplikacjom ze strony układu krążenia i oddechowego.

W późniejszym okresie poszpitalnym należy skupić się w ścisłej współpracy z fizjoterapeutą na ćwiczeniach głębokiej stabilizacji odcinka szyjnego kręgosłupa i obręczy kończyny górnej. Zawsze taka forma terapii powinna być uzupełniona odpowiednio prowadzoną terapią oddechową.

1905 Data dodania 19.05,2023

Zaburzenia funkcjonalne po całkowitym chirurgicznym usunięciu krtani.

Fizjologiczna rola krtani to nie tylko powstawanie głosu, ale także funkcja ochronna dolnych dróg oddechowych. W czasie połykania szpara głośni domyka się odruchowo, aby fragmenty pokarmu nie dostały się do dolnych dróg oddechowych. Jeśli w okolice przedsionka krtani dostanie się ciało obce, krtań również w ten sposób ochrania te drogi, dodatkowo towarzyszy temu odruch kaszlowy obronny. Zamknięcie głośni przez zwieracz fałdów przedsionkowych stabilizuje klatkę piersiową w czasie wzrostu ciśnienia wewnątrzbrzusznego, umożliwiając współpracę mięśni jamy brzusznej i klatki piersiowej w czasie defekacji, porodu czy podnoszenia ciężkiego przedmiotu. Czytaj więcej
1905 Data dodania 19.05,2023

Fizjoterapia po leczeniu onkologicznym nowotworów głowy i szyi

Nowotwory głowy i szyi są odnotowywane na piątym miejscu wśród nowotworów złośliwych na świecie. Istnieje duże ryzyko występowania efektów ubocznych z powodu stosowania różnych metod leczenia. Złożoność leczenia regionu głowy i szyi wymaga odmiennego od standardowego postępowania fizjoterapeutycznego. Postępowanie usprawniające pacjentów z nowotworami głowy i szyi powinno być zróżnicowane, w zależności od rodzaju leczenia, stanu zdrowia pacjenta i jego indywidualnych potrzeb. Czytaj więcej
1905 Data dodania 19.05,2023

Ćwiczenia oporowe a obrzęk limfatyczny związany z rakiem piersi

Aktualnym standardem zachowawczego leczenia przeciwobrzękowego jest Kompleksowa Terapia Przeciwobrzękowa której jednym z podstawowych elementów są ćwiczenia fizyczne które wspomagają funkcję pompy mięśniowej. Przez szereg dekad, z powodu obawy, że aktywność fizyczna może zaindukować lub prowadzić do rozwoju istniejącego obrzęku limfatycznego, utrzymywano pogląd, że ćwiczenia fizyczne powinny być wykonywane na umiarkowanym poziomie intensywności i z niewielką liczbą powtórzeń. Czytaj więcej
1905 Data dodania 19.05,2023

Ćwiczenia siły mięśniowej w fizjoterapii onkologicznej

Leczenie onkologicznie niesie za sobą ryzyko osłabienia i poczucie zmęczenia. Wprowadzenie ćwiczeń fizycznych do programu fizjoterapii pacjentów leczonych z powodu nowotworów jest szeroko rekomendowane. Ustalenie odpowiedniego dobranego indywidualnie dla każdego pacjenta - oporu podczas ćwiczeń ukierunkowanych na siłę mięśniową powinno być standardem w postępowaniu fizjoterapeutycznym u pacjentów leczonych onkologicznie. Czytaj więcej