Rehabilitacja onkologiczna polega na poprawie, przywróceniu sprawności nie tylko fizycznej, ale również psychicznej i społecznej. Poprawę możemy osiągnąć, na wiele różnych sposobów. W zależności od stanu pacjenta, od jego poziomu wytrenowania, stadium choroby, możliwości socjalnych. Najważniejsze jest odpowiednie wsparcie i pokierowanie pacjenta na odpowiednią ścieżkę działania.
Fizjoterapeuta może wspomóc pacjenta odpowiednio prowadzoną terapią manualną, ręcznym drenażem limfatycznym, terapią mięśniowo-powięziową, masażem. Ale również odpowiednio dobranymi ćwiczeniami, rodzajem, intensywnością, do każdego pacjenta należy podejść indywidualnie, aby efekt końcowy był jak najlepszy.
Kiedyś panowało przeświadczenie, że pacjenci onkologiczni powinni się oszczędzać, nie ćwiczyć, nie męczyć się. Na szczęście badania naukowe udowodniły, że aktywność fizyczna dla pacjentów onkologicznych jest bardzo ważna.
Korzyści wynikające z aktywności fizycznej podczas choroby onkologicznej:
- Poprawa jakości życia, dzięki lepszej kondycji pacjenci mają więcej siły na niwelowanie skutków leczenia, mniejsze uczucie zmęczenia
- Zmniejszenie prawdopodobieństwa nawrotu choroby
- Zwiększa odporność, czyli zapobiega zachorowaniu na różnego rodzaju infekcje
- Poprawa wydolności organizmu
- Lepsza elastyczność mięśni i stawów
- Większa siła mięśniowa
- Lepsza kontrola wagi
- Poprawia nastrój
- Redukuje uczucie lęku i stresu
- Motywuje do walki z chorobą
- Poprawia jakość tkanek
- Lepsze funkcjonowanie poszczególnych układów naszego ciała np. sercowo-naczyniowy, oddechowy
- Przywraca chęć na kontakty towarzyskie
I tak naprawdę, każdy pacjent „wyciąga” dla siebie o wile więcej wdrażając aktywność fizyczną do swojego planu leczenia onkologiczne