Wspieranie pracownika zmagającego się z chorobą nowotworową to dla pracodawcy wyzwanie wymagające wrażliwości, elastyczności działania oraz wiedzy w zakresie praw i obowiązków pracownika. Brak jasnych procedur i doświadczenia w tym zakresie mogą rodzić niepewność oraz prowokować sytuacje, które nie są komfortowe ani dla pracownika, ani dla pracodawcy.
Pracodawca, który chce wspierać pracownika chorego onkologicznie w Polsce musi się mierzyć z:
- Brakiem szczegółowych ram prawnych – Nie tylko w Polsce, lecz w całej Europie brakuje szczegółowych ram prawnych wspierających utrzymanie pracy oraz rehabilitację zawodową szczególnie w odniesieniu do osób wyleczonych lub żyjących z nowotworem. Dla chorych na raka mogą mieć zastosowanie środki wsparcia przeznaczone dla osób niepełnosprawnych lub przewlekle chorych. Niestety, nie ujmują one w całości szczególnej sytuacji i specyfiki potrzeb pacjentów onkologicznych i ozdrowieńców.
- Niewystarczającą świadomością działów HR – Pracodawcy często nie wiedzą, jak najlepiej wesprzeć pracownika będącego w trakcie diagnozy/leczenia lub wracającego do pracy po leczeniu onkologicznym. Nie znają potrzeb zdrowotnych, psychicznych czy nawet formalnych procedur reintegracji zawodowej. Wiąże się to z brakiem wcześniejszych doświadczeń działów HR oraz niewystarczającej edukacji w zakresie obowiązków prawnych, dobrych praktyk oraz dostępnych środków służących do reintegracji zawodowej.
- Koniecznością reorganizacji pracy – Proces powrotu do pracy osoby chorej może trwać wiele miesięcy. Po powrocie pracownik może potrzebować dodatkowego czasu na odzyskanie pełnej sprawności i efektywności. Wiąże się to z częstymi nieobecnościami i koniecznością reorganizacji pracy. Szczególne trudności mogą mieć MŚP (małe i średnie przedsiębiorstwa), które często posiadają ograniczone zasoby finansowe i ludzkie. A także cechują się mniejszą elastycznością pracy. Z perspektywy małych firm brak pracownika przez kilka miesięcy skutkuje realnym problemem w organizacji pracy, np. kumulacją nadmiaru obowiązków na innym stanowisku lub opóźnieniem albo niemożnością realizacji postawionych celów.
- Koniecznością dostosowania się do sytuacji pracownika – Osoby w trakcie diagnozy, leczenia lub ozdrowieńcy mogą nie być w stanie wykonywać swoich obowiązków w takiej skali, w jakiej to robili dotychczas. W związku z tym wymaga to od pracodawcy większej wyrozumiałości względem pracownika czy konieczności przydzielenia mu innych obowiązków, lepiej dopasowanych do ograniczeń osoby chorej lub doświadczającej skutków przebytej choroby.
- Potrzebą wypracowania odpowiedniego modelu komunikacji wewnętrznej – W sytuacji, w której w Twojej firmie pracownik choruje na nowotwór, niezwykle ważna jest komunikacja. Pracodawca staje przed koniecznością utrzymania dobrych relacji
z osobą chorą, a także umiejętnego zarządzania emocjami całego zespołu. Jeśli nie przyjmie skutecznej strategii komunikacji może napotkać problemy z ponowną reintegracją pracownika z nowotworem lub po przebytej chorobie. Z drugiej strony może doprowadzić do obniżenia motywacji całego zespołu.