Kompresjoterapia jest niezbędnym i pierwszoplanowym elementem kompleksowego postępowania przeciwobrzękowego. Stosowana jest w czterech formach: w pierwszej fazie leczenia obrzęku w postaci wielowarstwowego opatrunku z bandaży uciskowych oraz przerywanej kompresji pneumatycznej zaś w późniejszej fazie optymalizująco-utrwalającej z wykorzystaniem zaprojektowanych dla pacjenta na miarę wyrobów uciskowych lub adaptacyjnych systemów kompresyjnych. Zgodnie z rekomendacjami Europejskiej Grupy Eksperckiej terapia uciskowa w obrzęku limfatycznym otrzymała najwyższą notę dotyczącą jej zastosowania klinicznego wraz z największą i niepodważalną siłą dowodów naukowych. W innych zaleceniach z 2017 roku w Annals of Vascular Surgery dotyczących już tylko strategii leczenia obrzęku chłonnego kończyny dolnej po zabiegach chirurgicznych związanych z rakiem narządów rodnych u kobiet stwierdzono, iż dobrze prowadzona terapia uciskowa wraz z pozostałymi elementami kompleksowego postępowania stanowią tzw. złoty standard właściwego leczenia.
