Chirurgiczne leczenie raka prostaty niesie za sobą ryzyko powikłań i infekcji, jak również utratę krwi. Istnieje ryzyko uszkodzeń pęczków naczyniowo-nerwowych odpowiedzialnych za erekcję, jak również usunięcia zwieracza zewnętrznego cewki moczowej, który odpowiada za prawidłowe trzymanie moczu. Analogicznie do innych metod chirurgicznego leczenia operacja raka prostaty wiąże się z pobytem w szpitalu oraz ograniczeniem codziennych aktywności życiowych i zawodowych.
Długość pobytu w szpitalu uzależniona jest od rozległości zabiegu jak również od ogólnego stanu zdrowia pacjenta. Hospitalizacja mężczyzn po zabiegu radykalnej prostatektomii trwa ok. 4 -5 dni, ale oczywiście długość okresu hospitalizacji w zależności od stanu zdrowia pacjenta może zostać odpowiednio wydłużona.
U pacjentów będących po operacyjnym usunięciu raka prostaty mogą pojawić się problemy z prawidłowym trzymaniem moczu po zabiegu ale warto pamiętać, że ten rodzaj dysfunkcji nie dotyczy wszystkich operowanych mężczyzn i w większości przypadków ma charakter przejściowy i odwracalny. Najlepsze efekty w zakresie prawidłowego, pooperacyjnego trzymania moczu przypisuje się aktualnie operacjom usunięcia raka prostaty z wykorzystaniem robota da Vinci, który pozwala na zachowanie zwieracza zewnętrznego cewki moczowej, odpowiedzialnego za prawidłowe trzymanie moczu. Zgodnie z badaniami ok. 80% pacjentów operowanych z powodu raka prostaty z wykorzystaniem robota da Vinci trzyma mocz już do miesiąca po operacji, a po roku wynik ten wynosi ok. 96%. Warto pamiętać, że podczas zabiegu operacyjnego usunięcia raka prostaty może dojść do mechanicznego uszkodzenia zwieracza cewki moczowej i niestety w tym przypadku wiąże się to z całkowitym i nieodwracalnym nietrzymaniem moczu, które można leczyć jedynie poprzez wszczepienie sztucznego zwieracza cewki moczowej.
Operacyjne leczenie raka prostaty może mieć również istotny wpływa na potencję. Zdolność do satysfakcjonującego życia seksualnego po operacyjnym usunięciu raka prostaty zależy od wielu czynników, wśród których na pierwszym miejscu wymienia się stopień zaawansowania nowotworu, a co za tym idzie konieczność lub jej brak usunięcia pęczków naczyniowo-nerwowych odpowiedzialnych za erekcję. Zaoszczędzenie pęczków naczyniowo-nerwowych możliwe jest u pacjentów z ograniczonym rakiem prostaty, który jest we wczesnej fazie rozwoju. Natomiast u pacjentów z zaawansowanym rakiem prostaty w większości przypadków podejmowana jest decyzja o jedno lub obustronnym usunięciu pęczków naczyniowo-nerwowych, czego skutkiem mogą być zaburzenia erekcji, czy nawet impotencja. Jeżeli istnieje możliwość zaoszczędzenia pęczków naczyniowo-nerwowych, najlepszą techniką operacyjną, minimalizującą ryzyko wystąpienia zaburzeń erekcji jest ta z wykorzystaniem robota da Vinci. To właśnie dzięki wykorzystaniu robota da Vinci, a co za tym idzie doskonałemu polu wizyjnemu w 10 krotnym powiększeniu, chirurg ma możliwość dokładnego oddzielenia pęczków od prostaty, przy jednoczasowym zaoszczędzeniu włókien nerwowych oraz naczyń krwionośnych co maksymalizuje szanse na zachowanie prawidłowych funkcji seksualnych po zabiegu. Wznowienie aktywności seksualnej po zabiegu zrobotyzowanej prostatektomii zaleca się po około miesiącu od jej wykonania. Po zabiegu rekomenduje się rozpoczęcie fizjoterapii w szczególności w postaci regularnego wykonywania ćwiczeń. W przypadku wystąpienia problemów z erekcją stosowane jest również leczenie farmakologicznego oraz iniekcje do ciał jamistych.