Pierzga to pyłek kwiatowy zebrany przez pszczoły i wymieszany z produktami pochodzenia pszczelego. Pyłek jest podstawowym pokarmem pszczół, które go zbierają z kwiatów, łączą z miodem, nektarem lub śliną i w tak uformowanej postaci, przenoszą do ula. Porcja około 15 mg pyłku, wymaga zbierania go przez pszczoły z ponad 80 kwiatów. Przechowywany jest w komórkach plastra, gdzie zostaje zalany miodem i zasklepiony woskiem. Właśnie taka postać zakonserwowanego pyłku nosi nazwę pierzgi.
Uważa się, że stanowi wysoko odżywczy pokarm, ponieważ zawiera zarówno białka i aminokwasy, węglowodany, nienasycone kwasy tłuszczowe, jak i naturalne barwniki, związki fenolowe, fitosterole, enzymy oraz witaminy i mikroelementy.
Właściwości lecznicze pyłków są uzależnione od różnych czynników, tj. gatunek rośliny, z której został zebrany, okresu zbioru, urodzaju gleby i jej wilgotności oraz warunków atmosferycznych panujących podczas jego wytwarzania.
Pierzga będąc antyoksydantem, wykazuje różnorodne działania lecznicze m.in. działa antybakteryjnie oraz przeciwgrzybiczo. Obniża poziom cholesterolu we krwi, działa detoksykacyjnie na komórki wątroby i wykazuje działanie przeciwmiażdżycowe oraz przeciwzakrzepowe. Jednocześnie poprawia pracę układu odpornościowego poprzez pobudzenie wytwarzania przeciwciał oraz wykazuje właściwości przeciwzapalne poprzez hamowanie aktywności enzymów odpowiedzialnych za powstawanie mediatorów stanu zapalnego w tkankach. Ponadto, wykazuje działanie przeciwalergicznie i poprawia mikrokrążenie w naczyniach skóry. Pyłek kwiatowy wykorzystuje się także w kosmetyce do produkcji naturalnych kosmetyków przeciwzmarszczkowych. Należy nadmienić, że w medycynie chińskiej pierzga jest tradycyjnie stosowana jako składnik odżywczy, środek moczopędny i hemostatyczny.
Pyłek może być stosować w postaci suplementów (tabletek, kapsułek), jak również dodawany do niektórych produktów spożywczych, przy czym w celu zwiększenia jego przyswajalności przez organizm, ziarna pyłku rozdrabnia się mieląc i/lub poddając działaniu ciepłej wody.
W terapii, proponowane jest dawkowanie pyłku kwiatowego w ilości około 40g/dzień, jednocześnie dawkę można stopniowo zwiększać do 1-2 łyżeczek, 1-3 razy na dzień. W badaniach na tzw. liniach komórek nowotworowych (warunki symulujące, występujące w naturze komórki nowotworowe), zaobserwowano pobudzenie apoptozy (śmierć) komórek raka przez ekstrakt z pyłku kwiatowego. Zauważono ponadto, że stosowanie pierzgi zmniejsza siłę niektórych działań niepożądanych wywoływanych przez leczenie przeciwnowotworowe. Jednocześnie przeprowadzono badania in vitro, które wykazały cytotoksyczne działanie pyłku pszczelego na komórki raka gruczołu krokowego, a w badaniach na zwierzętach odnotowano ochronne działanie ekstraktu z pyłku pszczelego na wątrobę i nerki podczas chemioterapii np. Cisplatyną. Redukował on także stres oksydacyjny oraz stan zapalny. W badaniach z udziałem chorych na raka piersi oraz endometrium, które otrzymywały leczenie hormonalne, pacjentki obserwowały złagodzenie symptomów wypadowych np. uderzenia gorąca, nocne poty, łysienie czy zaburzenia snu.
W zbieranych produktach pszczelich, istnieje jednak ryzyko wystąpienia zanieczyszczeń (metale ciężkie, pestycydy, herbicydy, mykotoksyny, bakterie). Największe ryzyko wiąże się z zanieczyszczeniem bakteriami i mykotoksynami (toksyny wytwarzane przez niektóre gatunki pleśni). Wykazano, że pyłek niektórych roślin m.in. żmijowca zwyczajnego (Echium vulgare), żywokostu lekarskiego (Symphytum officinale) czy starca jakubka (Senecio jacobaea) może mieć działanie toksyczne dla wątroby. U niektórych pacjentów po zastosowaniu pyłku pszczelego wystąpiły reakcje alergiczne (świąd, obrzęk twarzy, ust, języka lub gardła, trudności z oddychaniem), dlatego stosowanie pierzgi u pacjentów z predyspozycją do alergii jest przeciwwskazane, bowiem u tych chorych może mieć miejsce większe ryzyko wystąpienia anafilkasji (gwałtowna reakcja na czynnik, prowadząca nawet do śmierci) może być wyższe niż potencjalne korzyści z jego zastosowania. Ponadto, mogą pojawiać się inne działania niepożądane po zastosowaniu pyłku pszczelego, m.in. ból brzucha, nudności oraz osłabienie mięśni.
Na podstawie przeprowadzonych dotychczas badań, amerykańska Agencja ds. Żywności i Leków (FDA) nie potwierdziła, żeby pyłek pszczeli był skuteczny w leczeniu nowotworów, dlatego nie został zarejestrowany. Jednakże jest często sprzedawany jako suplement ziołowy.