Fizjoterapia
2909
Prawidłowy oddech (5) - oddychanie zmniejszoną objętością oddechową
Metoda Butejki i wskazówki do ćwiczeń Czytaj więcej2909
Prawidłowy oddech (4) – hiperwentylacja
Zaburzenia oddychania związane są głównie z dysfunkcjami wzorca oddechowego, które przejawiają się problemami z oddychaniem oraz generują objawy bezpośrednio niezwiązane z oddychaniem. Zaburzenia oddychania mogą mieć podłoże fizjologiczne, biomechaniczne oraz psychologiczne i takich też obszarów mogą dotyczyć symptomy zmienionego wzorca oddechowego. Czytaj więcej2909
Prawidłowy oddech (3) - cechy zdrowego oddechu
Zdrowy oddech to: oddech wykonywany przez nos, oddech cichy, wolny i spokojny, oddech o normalnej objętości oddechowej, oddech wykonywany torem przeponowym, oddech rytmiczny, regularny, płynny i adekwatny Czytaj więcej2909
Prawidłowy oddech (2) - fazy oddychania
Na jeden cykl oddechowy składają się dwie główne fazy oddychania: wdech i wydech. Mają one różne znaczenie dla mechaniki oddychania, dlatego warto wiedzieć jak przebiegają, by w prawidłowy sposób z nich korzystać podczas ćwiczeń oddechowych. Czytaj więcej2909
Prawidłowy oddech (1) - mechanika oddychania
Każdy oddech jest wyzwalany automatycznie w centralnych ośrodkach oddechowych, które są swego rodzaju Centrum Zarządzania Oddechem. Centrum to, wraz z ośrodkami odpowiedzialnymi za wszystkie najważniejsze funkcje naszego ciała, czyli np. bicie serca, połykanie, żucie i ruch – znajduje się w rdzeniu przedłużonym (tam gdzie czaszka łączy się z kręgosłupem). Uszkodzenie układu nerwowego w tym miejscu jest śmiertelnie niebezpieczne. Centralne ośrodki oddechowe reagują na zmiany stężenia gazów we krwi i wpływają na oddech tak, by zapewnić odpowiednie dostawy tlenu – gazu, który jest niezbędny do przeżycia. Czytaj więcej2909
Rak piersi (3) – aktywność fizyczna
W onkologii ruch czyli aktywność fizyczna ma potwierdzone skuteczne anykancerogenne działanie. Aktywność fizyczna jest ważna nie tylko w prewencji, ale również w przypadku zachorowania na raka piersi, może poprawić tolerancję leczenia a także zmniejszyć ryzyko nawrotu choroby. Odpowiednio dobrany trening fizyczny w chorobach onkologicznych niesie ze sobą tyle korzyści, że stanowi integralną część kompleksowego leczenia. Czytaj więcej2909
Rak piersi (2) – metody leczenia
Leczenie raka piersi w kompleksowym podejściu obejmuje przede wszystkim metody chirurgiczne, systemowe i radioterapię. Do farmakologicznych metod leczenia raka piersi stosowanych w leczeniu okołooperacyjnym należą: chemioterapia, hormonoterapia oraz immunoterapia. Czytaj więcej2909
Rak piersi (1) – diagnostyka
Nowotwór złośliwy piersi pod względem częstości występowania zajmuje obecnie drugie miejsce, po raku płuca, wśród nowotworów na świecie (11,9% przypadków) i jest najczęstszym nowotworem wśród kobiet. Największe ryzyko zachorowania obserwuje się u kobiet w wieku 50–69 lat. Znanych jest wiele czynników, które zwiększają ryzyko zachorowania na raka piersi. Aktualne dane potwierdzają, że najistotniejszymi z nich są: płeć żeńska, nowotwór stwierdzony u krewnych pierwszego stopnia, czynniki genetyczne, łagodne zmiany obserwowane w gruczole piersiowym oraz wiek > 60 lat. Należy pamiętać, że zwiększona zachorowalność na raka piersi jest też ściśle związana z obecnym stylem życia. Udowodniono wpływ aktywności fizycznej oraz odpowiedniej diety na rozwój tego nowotworu. Zauważono, że mała aktywność fizyczna oraz nadwaga u kobiet po menopauzie są przyczyną ok. ¼ zachorowań na raka piersi. Czytaj więcej1905
Zaburzenia funkcjonalne po całkowitym chirurgicznym usunięciu krtani
Fizjologiczna rola krtani to nie tylko powstawanie głosu, ale także funkcja ochronna dolnych dróg oddechowych. W czasie połykania szpara głośni domyka się odruchowo, aby fragmenty pokarmu nie dostały się do dolnych dróg oddechowych. Jeśli w okolice przedsionka krtani dostanie się ciało obce, krtań również w ten sposób ochrania te drogi, dodatkowo towarzyszy temu odruch kaszlowy obronny. Zamknięcie głośni przez zwieracz fałdów przedsionkowych stabilizuje klatkę piersiową w czasie wzrostu ciśnienia wewnątrzbrzusznego, umożliwiając współpracę mięśni jamy brzusznej i klatki piersiowej w czasie defekacji, porodu czy podnoszenia ciężkiego przedmiotu. Czytaj więcej1905